ตำนานผีปอบ ที่เล่าขานจากรุ่นสู่รุ่น เรื่องราวความน่ากลัวสยดสยองที่ไม่มีวันลบเลือนไปจากสังคมไทยได้ มาจนถึงยุคปัจจุบัน
ผีปอบ เชื่อว่าคำนี้เป็นที่รู้จักกันดี ยิ่งคนที่อายุอยู่ในช่วง 30 ปีขึ้นไป จะยิ่งได้ยินเรื่องราว และบางคนอาจจะเคยมีประสบการณ์ชวน หลอน ทำเอาขนหัวลุกมาบ้าง เพราะหากย้อนกลับไปในยุคอดีต ที่ความเจริญในด้านเทคโนโลยี และความทันสมัยของการใช้ชีวิตที่ดีมากยิ่งขึ้น จึงทำให้ ผู้คนรุ่นหลังๆถึงแม้จะเคยได้ยิน เรื่องผีปอบ กันมาบ้าง แต่น้อยคนนักที่จะ้ชื่อเรื่องรวมเหล่านี้
คุณหละเชื่อหรือไม่ว่า เรื่องผีปอบ ในอดีตมีอยู่จริง และปัจจุบันก็ยังคงมีอยู่ เชื่อว่าคำตอบของแต่ละคนก็คงแตกต่างกันออกไป ทั้งเชื่อและไม่เชื่อ หรือบางท่านอาจจะเชื่อว่าในอดัตอาจจะมีแต่ในปัจจุบีนไม่มีเรื่องพวกนี้หลงเหลืออยู่แล้วก็ได้
ก่อนอื่นเรามาทำความรู้จักกับ ปอบ หรือ ผีปอบ กันก่อนดีกว่ามีความเป็นมาหมาอย่างไร ถึงได้กลายเป็นเรื่องเล่าขานมาจนถึงทุกวันนี้
ปอป เป็นประเภทของผีชนอดหนึ่ง ที่เชื่อกันว่ามีอยู่หลายประประเภทด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็น ปอบเชื้อ ปอบธรรมดา ปอบเเลกหน้า ซึ่งปอบแต่ละประเภทก็จะเกิดจากสาเหตุที่แตกต่างกันออกไปด้วยจนทำให้ตัวคนผู้นั้นต้องมากลายเป็น ปอบ ที่จะเว่าเป็นคนก็ไม่ใช้เป็นปีศาจก็ไม่เชิง
ซึ่งประเภทของการเป็น ผีปอบ ที่น่าสงสารมากที่สุดสำหรับตัวผู้เขียน ก็คงเป็นเรื่องของ ปอบเชื้อ เล่ากันว่าไม่มีทางหลีกพ้นได้ คนผู้นั้นต้องอยู่กับความทุกทรมารไปตลอดจากรุ่รสู่รุ่น ไม่มีวันจบสิ้น เพราะปอบเชื้อ คือการถ่ายทอด วิณญาณชั่วร้ายให้สิงสู่คนในสายเลือด ที่สำคัญต้องเป็นผู้หญิง ที่จะต้องมารับหน้าที่นี้ต่อจากบรรพบุรุษ
คนที่ถูกเลือกให้เป็นรุ่นต่อไปในการสืบทอดจะถูกกำหนดไว้ต้องแต่แลกว่าจะเป็นคนผู้ใด บางครั้งอาขจะมีการข้ามรุ่น อย่างเช่นรุ่นยายเป็น รุ่นแม่ไม่มีใครได้รับสืบถอด แต่มาตกที่รุ่นหลาน หรือรุ่นเหลนแทน แนในระหว่างที่ ยังหาตัวผู้สืบทอดไม่ได้ ร่างเดิมก็ไม่สามารถละสังขารของตนเองได้เช่นกัน พูดให้เข้าใจง่ายๆก็คือ ต่อให้ร่างเดิมจะแก่ชรามากแล้วก็ตาม หรืออาการไม่ปกติไม่สามารถลุกเดินได้แล้ว แต่ถ้ายังหาร่างสืบทอดไม่ได้ ร่างเดิมก็ไม่สามารถตายได้ จนกว่าจะเจอร่างใหม่ที่สมควร…
ร่างที่สมควรแก่การสืบถอด ทายาทปอบ นั้นส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิง ลูกสาว หลานสาว ถึงแม้ว่าเจ้าตัวจะไม่ยินยอมก็ตาม หากถูกเลือกและถึงเวลาอันสมควรคนผู้นั้นก็ไม่อาจจะฝืนชะตากรรมนี้ได้
และตัวผู้ที่จะเป็นทายาทต่อจากบรรพบุรุษนั้น จะเริ่มมีอาการ หรือเหตุการณ์ที่ทำให้พวกเธอจะต้องยอมจำนนต่อชะตากรรมที่จะได้รับ ปอบเชื้อ ต้นเหตุมาจากหลายๆปัจจัยด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็น คำสาปแช่ง การทำผิดครูของบรรพบุรุษ รวมไปถึงการ รับขันธ์ผีปอบ มาโดยทั้งที่ตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ ในกรณีที่เป็นการ รับขันธ์ปอบ ในอดีตเชื่อกันว่าจะเป็นผู้ที่มั่งมี เงิย ทอง ลาภ ทรัพย์ บริวาร นั่นเป็นสิ่งยั่วยุให้คนอยากรับขัยธ์นี้มา บูชาเซ้นไหว้
ยิ่งคนในยุคอดีตที่ต้องการความเป็นอยู่ที่ดี ไม่ต้องเร่ร่อนไปเรื่อยๆ มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง จึงยอมที่จะแลกกับเรื่องที่ไม่อยากจะคาดคิดเช่นนี้ เล่ากันว่าในอดีต ผู้ที่เป็น ผีปอบ ทั้งหลาย ยิ่งเป็น ผีปอบเชื้อ มักจะมีฐานะที่ร่ำรวย มีพร้อมทุกอย่าง เนื่องจากเหตุผลหลายๆประการ อย่างเช่น การมีเวทมนต์คาถาในการ เรียกเงิน เรียกทรัพย์ ได้อยู่ตลอด
ถึงขั้นที่ว่ามีแม้กระททั้งคาถาเรียกข้าว กล่าวคือ ข้าวในยุ้งฉางไม่เคยหมด ตักกินตักขายเท่าไหร่ก็ยังมีข้าวเต็มยุ้งเหมือนเดิม
บางก็ว่า ปอบ มาจากพวกมีคาถาอาคม คนมีของ คนเล่นของ แต่รักษาของเหล่านั้นไม่ได้ จนทำให้ของเข้าตัวจนกลายเป็น ผีในร่างคน ที่กินของดิบของสดเป็นอาหาร สติไม่สมประกอบ หรือเป็นผู้ที่ถูกครอบงำด้วยเเรงอาฆาตของ วิญญาณสัมภเวสี หรือ ภูตผีปีศาจ ที่เคยรับใช้คนผู้ในมาก่อน จึงมักมีคำกล่าวที่ว่า หากคิดจะเลี้ยง จะรับของพวกนี้ไปเซ้นไหว้บูชา จะต้องให้ความสำคัญและปฏิบัติตามข้อปฏบัติอย่างเคร่งคัด
ไม่เช่นนั้นไม่ว่าคนผู้นั้นจะพยายามหนีแค่ไหนก็จะได้พบจุดจบที่ไม่แตกต่างกัน นั่นคือ ของเข้าตัว ถ้าสติไม่ดีเป็นบ้าไป ก็ของเข้าตัวจนเป็นปอบในที่สุด หากฟังดูแล้วบางคนอาจจะบอกว่าดีจังที่มีวิชาสามารถเรียกเงินทองได้ แต่เชื่อเถอะว่าสิ่งที่คนเหล่านั้นต้องแลกเปลี่ยนมันยิ่งใหญ่และมีค่ามากกว่า ทรัพย์สินเงินทองที่ได้มาอย่างแน่นอน แถมมันส่งต่อรุ่นสู่รุ่น เมื่อร่างเดิมสิ้นอายุขัยไป ก็จะมีร่างใหม่ที่เป็นทายาทสายเลือดเดียวกันรอสืบทอดต่อไปไม่มีที่สิ้นสุด
ส่วนปอบทั่วไปที่ไม่ได้มาจากการ รับขันธ์ ที่ทางบรรพบุรุจเป็นคนเริ่มอย่าง ปอบธรรมดา หรือ ปอบทั่วไป ผีปอบประเภทนี้จะเกิดจากการ ผิดครู ผิดผี ของเข้าตัว หรือ ไม่เจอของแสลงต่างๆ ยาสั่ง ของต้องห้าม โดยผู้ที่เป็นจะอายุยืนกว่าคนปกติทั่วไป ใช้ชีวิตได้เหมือนคนทั่วไป แต่ก็จะมีข้อแตกต่างอยู่บ้างบางประการ
อย่างเช่น ไม่ชอบสุงสิงกับใคร รักสันโดด อยู่ตัวคนเดียว สิ่งที่เขาชอบก็จะเป็น เลือด อาหารสด แต่รู้หรือไม่ว่าปอดชนิดนี้มีข้อจำกัดคือ เมื่อร่างที่สิงอยู่ตายหรือสิ้นอายุขัยลง วิญญาณปอบในร่างของผู้นั้นก็จะตายตามไปด้วย ไม่สามารถไปสิงร่างใหม่ได้อีก
ส่วนประเภทของ ปอบแลกหน้า หรือ ปอบเจ้าเล่ห์ นั้นถือเป็นคัวอันตรายที่ไม่ควรเข้าใกล้อย่างยิ่ง เพราะตัวของ ผีปอบเจ้าเล่ห์ ชนิดนี้สามารถเปลี่ยนแปลงใบหน้าเป็นบุคคลใดก็ได้ตามที่เขาต้องการ จึงได้รับชื่อปอบอลกหน้ามา นอกจากนี้หากเจ้วตัวถูกจับได้จะไม่มีทางยอมรับตัวตนที่แท้จริงของตนเองอย่างเด็ดขาด จะอ้างว่าเป็นคนนั้นทีคนนี้ที เผื่อให้ผู้คนสับสน
วิญญาณผีปอบ ประเภทนี้สามารถเปลี่ยนร่างได้ หากได้เจ้าร่างที่เหมาะสมหรือ ร่างที่กำลังออนแออยู่ วิญญาณตนนี้จะไม่รอช้า จะรีบเข้าไปสิงร่างเพื่อทำการกินตับไตใส้พุงจากข้างในของเจ้าของร่าง เมื่อเห็นว่าร่างที่สิงอยู่เริ่มไม่ไหวหรือไม่เหลืออะไรให้เกาะกินแล้ว และได้เจอร่างใหม่ที่ต้องการก็จะออกจากร่างเดิมทันที และร่างที่โดนปอบเข้ากินอวัยวะภายในจนหมด ก็จะตายในทันที
และจะมีอีกแบบสำหรับปอบที่โดนเลี้ยงไว้อีกทีนึงจากผู้มีวิชาคาถาอาคมเพื่อไว้ใช้งาน ปอบเลี้ยง จะคอยทำตามคำสั่งของผู้เป็นเจ้านาย สามารถแปลกเป็นสัตว์ต่างๆได้ ไม่ว่าจะเป็น หมาดำ แมว ม้า หรือสัตว์อื่นๆ เพื่อออกหาอาหารในเวลากลางคืน ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยปรากฎตัวให้ผู้คนเห็น แต่ผู้คนมักจะเป็นการได้ยินเสียง หรือการเห็นผ่านๆ เพื่อทำให้คนตกใจกลัว
เขื้อกันว่าหากสัตว์พวกนี้หากินจนอิ่มเจ้านานของวันก็จะอิ่มตามไปด้วย หรือบางประเภทที่เป็นปอบเลี้ยงแต่เจ้าของไม่ยอดดูแล หรือไม่ยอมเซ้นไหว้ให้ดีให้ถูกต้อง ปอบเลี้ยง ก็จะออกไปหากินเอง หรือไม่ก็ไปเล่นงานเจ้าของมันเองที่ละเลยหน้าที่
ตำนานผีปอบ จะเรียกว่าเป็นความน่ากลัวก็ใช่ แต่สำหรับบางประเภทก็น่าสงสารเช่นกัน อย่างเช่น ปอบเชื้อ ที่ถ่ายทอดจากบรรพบุรุษจากรุ่นสู่รุ่น เราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าบรรพบุรุษของเราไปทำอะไรไหว ถึงนำความต่ำทรามมาสู่ลูกหลานวงตระกูลแบบนี้ หลีกเลี่ยงก็ไม่ได้ หนีก็ไม่พ้น ชีวิตที่อยากจะใช้แบบคนธรรมดา ก็ไม่มีสิทธิ์ได้เลือกเอง ต้องมารับผลกรรมของคนรุ่นก่อนโดยไม่มีวันสิ้นสุด ……
ท่านผู้อ่านคิดอย่างไรกับเรื่องราวเหนือธรรมชาติอย่าง เรื่องผีปอบ ที่ผู้เขียนนำมาเล่าในวันนี้ และหลังจากนี้ผู้เขียนจะนำเรื่อง ผีปอบ ที่เคยได้เจอมากับตัวเองมาเล่าให้ท่านผู้อ่านได้อ่านกัน จะไม่ใช่การทำความรู้จักแบบคร่าวๆแบบนี้แน่นอน รับรองความสนุก ขวัญผวา กันได้เลย….ใน mebelief
